GÜNAYDIN Değerli Okurlar,
Bedevinin biri devesini iyice yüklemiş, önüne geçmiş, çekerek yürüyordu. Devenin iki yanında iki koca çuval asılıydı, öyle kocaman çuvallardı ki böyle yüklere alışkın olması gereken deve bile zorlanıyordu. Bir ara soluklanmak için durdular, bir gölgeye oturdular. O sırada bedevinin yanına bir adam yaklaştı, sohbete başladılar.
Adam, bedeviye “ nereden gelip nereye gittiğini”, sonra da devesinin yükünü sordu.
Bedevi,
"Çuvalların birinde buğday var diğerinde ise kum..." dedi.
Adam şaşırdı:
"Neden kum?"
"Çünkü tek tarafında buğday yüklüyken daha fazla zorlanıyor, yürümesini şaşırıyor. Bu yüzden aynı ağırlıkta kumu da başka bir çuvala doldurup öteki yanına astım."
Adam bir an düşündükten sonra şöyle dedi:
"Öyle yapacağına buğdayı iki çuvala bölseydin de, zavallı deve iki katı ağırlık taşımak zorunda kalmasaydı."
Bu kez düşünme sırası bedeviye gelmişti. Düşündü, düşündü ve şöyle konuştu:
"Gerçekten haklısın, boşu boşuna hayvana o kadar eziyet etmişim."
Sonra da tekrar adama döndü,
"Sen bu kadar akıllı olduğuna göre bu köyün bilgesi olmalısın."
"Hayır" dedi adam, "Ben de bu fakir köyde yaşayan bir çiftçiyim."
Bedevinin soruları devam etti,
"Peki, senin kaç deven var?"
"Benim hiç devem yok."
"Peki, kaç eşeğin var?"
"Bir tek garip bir eşeğim var."
"Toprağın ne büyüklükte?"
"Bu köydeki herkesin birer küçük parça toprağı vardır. Benim de küçük bir toprağım var, burada yetiştirdiklerimle kendimin ve ailemin karnını ancak doyuruyorum."
Bedevi, duydukları karşısında oldukça şaşırmıştı,
"Demin bana söylediğinden ben senin akıllı bir adam olduğunu sanmıştım!"
Adam biraz bozularak, "tabii ki akıllıyım" diye cevap verdi.
Bedevi, sözünü tamamladı,
"Bu nasıl akıldır ki kendine hiçbir faydan yok. Ne deven var ne de doğru dürüst bir eşeğin. Küçük toprağınla yarı aç yarı tok yaşıyorsun. Senin kendine faydası olmayan aklının bana ne faydası olacak ki... Haydi, git yoluna... Ben senin aklına uymayacağım, devem de buğdayla birlikte kumu taşımaya devam edecek. Korkarım senin bu aklına uyarsam ben de senin durumuna düşerim."
KISSADAN HİSSE:
1. Kendi aklın varsa önce kendine faydalı ol. Kendine faydası olmayan akıl başkasına da faydalı olamaz!
2. Akıllıca bir söz nereden gelirse gelsin, ondan faydalanmaya bak, o aklın fikrin sahibi kendine faydası olmayan biri olsa da fikri senin için faydalı olabilir!
3. Fikrin kimden geldiğine değil kendisine bak!
Gününüz aydınlık ve esenlik dolu olsun!
NE MUTLU TÜRK’ ÜM DİYENE!
