GÜNAYDIN Değerli Okurlar,
Bu gün, yine ilginizi çekeceğini umduğum bir konuyu ele alacağım.
Kuraklık ve sellerle boğuşuyoruz.
Elbette her iki durumda da tarım ve çiftçilikle uğraşanlar büyük sorunlar yaşıyor.
Kurak dönemlerde, ya da sulamanın yeterli şekilde yapılamadığı kıraç alanlarda, verimsiz ve taşlık topraklarda hangi bitki yetiştirileceği önemli bir sorun olarak karşımıza çıkıyor.
Korunga bu anlamda çok önemli bir yem bitkisidir.
Korunga bitkisi toprak isteği bakımından seçici değildir. Bitki besin maddelerince fakir, kıraç ve kalkerli yapıdaki topraklarda rahatlıkla yetişebilir. Toprağı gübre vermiş gibi kuvvetlendirir.
Korunga genel olarak derin yapılı, geçirgen, gevşek, kireçli ve tınlı-kumlu topraklarda daha iyi gelişir.
Korunga tuzluluğa dayanıklıdır, fakat asitli ve yaş topraklara iyi uyum sağlayamaz. Topraktaki kalsiyum (Ca) miktarı arttıkça verim olumlu yönde etkilenir.
Kurağa ve soğuğa dayanıklıdır.
Otu hayvanlar için lezzetli ve besleme değeri yüksektir.
Yonca gibi yaş olarak yedirildiğinde hayvanlarda şişme yapmaz.
Çok iyi bir balözü bitkisi olduğundan bal arılarının en fazla tercih ettiği bitkilerdendir.
Korunga otu kalsiyum, fosfor ve diğer mineraller maddelerce zengindir.
İlkbaharda çok erken gelişmeye başlar.
Çok ağır ve devamlı olmamak şartıyla otlatmaya dayanıklıdır. Tarım alanlarında ekildiği zaman, tarlayı dinlendirir, verimi artırır ve nadas alanlarının azaltılmasını sağlar.
Korunga, ılıman iklim kuşağında kurak ve yarı kurak iklimlere iyi uyum sağlayan bir bitkidir. Kurağa dayanıklılığı yüksektir.
Korunga bitkisi günümüzde yeşil ve kuru ot olarak değerlendirilmekte, silo yemi ve mera karışımlarında kullanılmaktadır.
Korunga, öncü bitki olarak toprak ıslahında büyük bir öneme sahiptir. Kazık kök sistemine sahip olan korunganın kökleri toprağın derinliklerine kadar işler. Bu sebeple toprağın ıslahı ve kendinden sonra gelecek kültür bitkilerine elverişli bir gelişme ortamına ve tohum yatağının hazırlanması bakımından son derece faydalıdır.
Sulu şartlarda da yetişebilmekle birlikte, kök ve kök boğazı çürüklüğü nedeniyle çok çabuk seyrekleşmektedir.
Fide dönemini atlattıktan sonra soğuklara oldukça dayanıklıdır.
Toprak istekleri bakımından çok fazla seçici değildir. Islak, ağır, asitli ve aşırı alkali olmamak şartıyla her çeşit toprağa uyum sağlayabilir. Hafif kireçli ve taban suyu seviyesi derinlerde olan toprakları sever. Fosforun yetersiz olduğu topraklarda diğer baklagillere göre daha rahat yetişir.
Korunga ılıman bölgelerimizde sonbaharda ekilebilir. Fakat kışları soğuk olan yerlerde ilkbaharda ekilmelidir.
Kıraç alanlarda yetiştirildiğinden arpa veya buğday gibi bir tahıl ile karışık ekilmesi sakıncalıdır. Çünkü kıraç şartlarda korunga fideleri tahıllarla rekabet edemeyip kurumakta ve seyrelmektedir.
Korunga tarlaları, iyi bir şekilde ekilirse 4-6 yıl verim verirler.
Korunga kıraç alanlarda ve nadasa bırakılan arazilerde kolaylıkla yetişebilmektedir.
(NOT: Ağırlıklı olarak Erzurum Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mustafa Tan’ ın notlarından derlenmiştir.)
Kuraklık önlemleri arasında önemli bir yeri olabileceği düşüncesiyle, ilgimi çeken bilgiyi belki meraklı gözlere takılır düşüncesiyle paylaşmak istedim.
Gününüz aydınlık ve esenlik dolu olsun!
