Bu hafta sizlere çocuk olmak nasıl bir duygu hakkında birşeyler yazmak siz değerli okurlarlarımla paylaşmak istedim.
Bazen kendi aramızda konuşurken çocuk olmak varmış deriz.En doğal hallerini yansıttıkları zaman bu zaman.Yüzümüzde de bir tebessüm asılı kalır.O çocuğa bakar kendi kendimize keyif alırız.
Onlar içlerinde kin duygusu nedir bilmeyen ,paylaşıma açık,her zaman saf duruşlarıyla gönüllerimi-zin sultanıdırlar.Asla deneme yapmaktan vazgeçmezler.Sonucu ne olursa olsun içlerinde bitmez ve tükenmez bir enerji barındırırlar.Bazen siz uyarsanızda çocuk yine de yapacağını yapar.
Konuşurken laf arasında çocuktan al haberi deriz.Dilimize yerleşmiş bir sözcük.Sır saklamaz o an aklılarına ne geliyorsa onu söylerler.Doğal halleriyle sizinle iletişim kurarlar.
Bizde isteriz ki içimizdeki çocuk hep var olsun.Bizim yaşam enerjimizin kaynağıdır.Çevrenize baktığı nız zaman o çocuğu yaşatabilenler daha mutlu oluyor.Bazen bakıyorum arkadaşlarıma öğrencileriyle dans edebilen onunla neşeyle oyun oynayanları görünce insan ayrı bir mutlu oluyor.
Göz bebeğimiz olan çocuklar ekonomik ve savaş veya doğal afetlerden en çok etkilenen kesim.Onla rın temiz içme suyuna ve dengeli beslenmeye sıcak aile ortamında huzurlu yaşama hakkına sahiptirler Uluslarası Çocuk Hakkı sözleşmesi kağıt üzerinde koruyor gözüksede bu konuda onlara sahip çıkmak başta devletimizin ve bizlerin asli görevidir.
Ulu önder Atatürk’ümüz halk meclislerinde konuşurken veya birine hitap ederken çocuk diye seslenirmiş.Onlar bıraktığı bayram en güzel bayram olsa gerek.Şairimizin dizeleriyle yazımı noktala mak istiyorum.
Çocuklar
Dünyayayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne,
Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar,
Oynasınlar türküler söyleyerek yıldızlar arasında,
Dünyayı çocuklara verelim.
Kocaman bir elma gibi sıcacık bir ekmek somunu gibi
Hiç değilse bir günlüğüne doysunlar.
Dünyayayı çocuklara verelim.
Bir günlükte olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
Çocuklar alacak dünyayı elimizden,
Ölümsüz ağaçlar dikecekler …
Sağlıcakla kalın….
