Yalova’da geçen 37 yıllık yaşam dilimimin geçtiği, 2. Memleketim,
doyduğum yeri, bugün sabahın erkeninde, Çiftlikköy yolunda, benzin istasyonunda indim.
Taksi çağırıp, ev adresini vermiştim.
Kocaman bir karanlık geçitin altından, dört yol kavşağını geçip, Yaşar Okuyan Caddesine girince değişen yeni yapılar beni ürkütmüş, depremde yaşadığımız acı günleri hatırlattı.
Merak ediyordum, yol yorgunluğunu atamadan, caddeye çıkıp, Yalova Gazetesi’ne uğrayıp, Hayri üstadın geldiğini ve gazete mürekkep kokusunu yine duyabilecek miydim.?
Mera kuyu camiinin altında balıkçı dostumu görebilecek miydim?
Tüpçü Koruköylü Ali Tanrıkulu’na merhaba deyip, sağlığını sorup, aşağı doğru Kunduracı Fikri, devamında Cumhuriyet Caddesi’nde, selam verip, elimin havada kalmayacağı dostları görebilecek miyim? Eczacı Altuğ, Terzi Metin sohbetlerine tanık olacak mıydım.?
Yabancı biri gibi, Arap kültürüne teslim bir ilde dostlarımı arama düşüncesi yüreğine korku ve üzüntüye neden olacak gibiydi.
Ak sakallarım ve bastonumla yürürken, Mustafa Aydın, Alaatin Fitoz'a uğraya bilecek miydim.?
On bir yıl içinde kaybettiğimiz dostların başsağlığı dileklerini kime verecektim?
İşte sanal dünyada bir Yalova ziyaretini yaşayıp, sanala da yayın yapan Yalova Gazetesi’ne, Lokantacı Bahattin de çorba içerken göz atacaktım.
Özlem dolu günlerimi, Yalova Gazetesi yeni yayın sayfasında paylaşarak, 3.doyduğum memleketim Fethiye’de, Yalova anılarımı paylaşmaya devam edeceğim.
17.03.2023
