Bir şehir düşünün…
Hayatta olan….
Milletvekilleri, birbirleriyle görüşmüyor !
İl başkanları, birbirleriyle görüşmüyor !
Belediye Başkanları, birbirleriyle görüşmüyor !
Oda Başkanları, birbirleriyle görüşmüyor !
Bu şehirde görev yapmış hiç kimse, birbiriyle görüşmüyor…
Görevde olanlar ile geçmişde görev yapanlar da…
Ya dümenden resim veriyor..
Ya da, mecburiyetten fotoğrafa giriyor…
Ya da gizli, gizli görüşüyor…
Sorsanız, hepimiz Yalova’ ya aşığız…
Sorsanız, hepimiz bu şehirle barışığız…
Tek ortak noktamız….
El birliği ile, bu şehiri karıştırıp yan gelip yatmak !!
Veliahtalarımıza bıraktıklarımız da, geride kalanları çöp yapmak !
Bizler bir araya toplanamadıkça..
Yan gelip yattıkça…
Olan Yalova’ ya oluyor.
Yalova hak ettiği yere gelemiyor…
Tevfik Fikret’in dediği gibi…
“ Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak.
Yarın bakarsınız söner bugün çıtırdayan ocak.
Bugünkü mideler kavi, bugünkü çorbalar sıcak.
Atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak…
Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı pür-neva sizin
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin! “
YALOVA’ NIN GELECEĞİNİ…
 Biz bir araya gelene kadar, yazıcam…
Koskoca ADAMLARIZ !!
YETER ARTIK.